W świe­tle tego, co powiedziano wyżej, wydaje się zasądne stwierdzenie, że jest ona jednym z pod­stawowych uprawnień i obowiązków społecz­nych, regułą zachowania wynikającą logicznie z mechanizmów działania i myślenia zrodzonych z gospodarczych warunków życia. Nie stanowi sankcji za jakieś zachowanie w takim rozumie­niu, w jakim społeczeństwa rozwinięte stosują termin „kara”, albowiem jej celem nie jest uka­ranie sprawcy, ale zabezpieczenie równości w obustronnych stosunkach między grupami. Życie jednostki, jej fizyczna nietykalność są dobrami grupy. Na tym tle rodzi się przekona­nie o moralnej wartości nietykalności jednostki. Grupa, odwołując się do samopomocy, nie reali­zuje przy tym abstrakcyjnego postulatu moral­nego, ale zabezpiecza przede wszystkim swoje potrzeby gospodarcze.

Klaudia Bęben

Cześć. Mam na imię Klaudia i bloga tego stworzyłam za namową mojego męża. Posiadamy dwójkę dzieci i twierdzi, że nie zna lepszej matki. We wpisach chciałabym się z Wami podzielić moimi doświadczeniami, które przeżyłam na drodze do wykreowania szczęśliwej rodziny!