Przywiązanie, zabarwione romantyzmem
To silne przywiązanie, zabarwione romantyzmem, pomaga dzieciom dojrzewać emocjonalnie i wyrabiać w sobie zdrowe nastawienie do przeciwnej płci; później ułatwi im to wybór odpowiedniego partnera do małżeństwa. U większości dzieci w tym wieku uczucie to ma jednak swój negatywny aspekt i staje się także źródłem podświadomego napięcia. Wszyscy ludzie, starsi czy młodsi, kochając kogoś bardzo, pragną niezależnie od wszystkiego mieć tę osobę tylko dla siebie. A więc mały chłopiec, w wieku 3, 4 czy 5 lat, jest świadom swego zaborczego uczucia w,, stosunku do matki, ale jednocześnie zaczyna rozumieć, w jak znacźnym stopniu należy ona do ojca. Budzi się w nim tajona irytacja, mimo że bardzo kocha i podziwia ojca. Czasami w głębi duszy życzy ojcu, by zniknął, a potem czuje się winny z powodu własnej nielojalności. Rozumując po dziecięcemu wyobraża sobie, że ojciec żywi ten sam typ zazdrości i urazy w stosunku do niego.