Tomasz Hobbes w Lewiatanie — jednej z ulu­bionych lektur Cromwella —- zdawał się korzy­stać z ówczesnej wiedzy etnograficznej, kiedy charakteryzował przyrodzony stan ludzkości ja­ko stan wojny wszystkich przeciwko wszystkim: gdy ludzie żyją nie mając nad sobą mocy, która by ich wszystkich trzymała w strachu, to znajdują się w stanie, który się zwie wojną; i to w stanie takiej wojny, jak gdyby każdy był w wojnie z każdym innym. […] W takim stanie nie masz miejsca na pracowitość, albowiem nie­pewny jest owoc pracy; […] A co najgorsze, jest bezustanny strach i niebezpieczeństwo gwałtow­nej śmierci. I życie człowieka jest samotne, bie­dne, bez słońca, zwierzęce i krótkie. […] Ktoś może przypadkiem pomyśleć, że nigdy nie było takiego czasu ani takiego stanu wojny, o jakim tu jest mowa; i ja myślę, że taki stan nigdy nie istniał powszechnie na całym świecie; lecz wie­le jest miejsc, gdzie ludzie żyją w takiej wojnie nawet i teraz.

Klaudia Bęben

Cześć. Mam na imię Klaudia i bloga tego stworzyłam za namową mojego męża. Posiadamy dwójkę dzieci i twierdzi, że nie zna lepszej matki. We wpisach chciałabym się z Wami podzielić moimi doświadczeniami, które przeżyłam na drodze do wykreowania szczęśliwej rodziny!